Pleisters plakken of angel eruit?

  • door Conny Lubbersen
  • •
  • 19 aug, 2018
  • •

Hoe vind je de juiste opleiding in het woud van aanbieders?

Wanneer je vandaag de dag een opleiding wilt volgen voor coach, counsellor of therapeut, dat lijkt dat al een hele studie op zich. Hoe vind je de juiste opleiding in het woud van aanbieders? In de eerste plaats is het zinvol om te weten wat voor vorm van begeleiding je wilt bieden en met welke cliënten je wilt werken.
 
De meeste opleiders bieden een erkende, gecertificeerde of geaccrediteerde beroepsopleiding waarbij theoretische kennis en praktische vaardigheden trainen een algemeen onderdeel van de opleiding is. Daarbij leer je vaak allerlei interventies om je cliënt te kunnen begeleiden.
 
Wanneer je als cliënt besluit professionele hulp te zoeken omdat je vastloopt in je dagelijkse leven, in relatie, werk, gezondheid, zingeving, dan wil je vanzelfsprekend naar vakbekwaam professional. Iemand die met je meeloopt, zonder oordeel naar je luistert en oprecht betrokken is. Iemand die jou volledig respecteert met alles wat je moeilijk vindt en jou ziet zoals je werkelijk bent. Iemand waarbij je je helemaal vellig voelt. Waarbij je je gevoelens beetje bij beetje leert toelaten over het probleem, in eigen tempo, waardoor heling van binnenuit kan plaatsvinden. Voor dit proces is veiligheid nodig die in de relatie tussen professional en cliënt vorm krijgt.
 
Professioneel begeleiden is dus veel meer dan gesprekstechnieken toepassen en interventies inzetten. Het gaat altijd om een interpersoonlijk proces: de relatie tussen professional en cliënt. Wanneer de professional voldoende steun en veiligheid kan bieden, dan pas kan de cliënt zijn proces aangaan. En dat kan pas wanneer de professional het proces van zelfkennis, zelfreflectie, zelfinzicht, zelfvertrouwen, zelfrespect, zelfacceptatie en zelfwaardering aangaat en blijft aangaan tijdens zijn hele loopbaan. Als professional zul je immers altijd op zoek willen gaan naar zelfactualisatie.
Z-ACHT, noemen wij dat bij het Instituut voor Empathie.
 
Want: zoals de professional met zichzelf omgaat, zo gaat hij met zijn cliënt om. Ben je gewend bij jezelf een pleister te plakken, dan doe je dat bij cliënten ook. Dat heeft een directe weerslag op je werkwijze en op al dan niet effectieve en succesvolle begeleiding.
 
Ben je een professional die het lastig vindt relaties aan te gaan, maar weet je dat niet van jezelf dan zul je ook nooit de veilige ruimte kunnen scheppen voor de relatie met je cliënt. En wanneer je dan ook niet de hechtingsstijl van je cliënt herkent, dan blijf je samen in een cirkeltje draaien rondom het probleem, dat misschien een tijdelijke oplossing biedt, maar in werkelijkheid niet is opgelost. Op den duur gaat het probleem zich dan in een andere vorm uiten, want het wil verwerkt.
 
Een coach vroeg mij onlangs om advies. De cliënt waarmee zij werkte kon geen relaties onderhouden. Wanneer de cliënt een ruimte binnenkwam was de hele ruimte met haar energie gevuld. Iedereen ging haar uit de weg. Ze kreeg vaak als feedback dat ze geen ruimte voor anderen liet en dat ze over grenzen ging.
 
Mijn advies aan de coach was: Het is zinvol te kijken naar wat de cliënt doet (in zichzelf) wanneer zij een ruimte binnengaat. Te kijken naar de gevoelens, gedachten en te onderzoeken hoe de cliënt gehecht is (wat ook zichtbaar wordt in het contact tussen de professional en de cliënt tijdens de sessie). Teruggaan naar waar deze overlevings-strategie is ontstaan en van daaruit de gevoelens te ervaren en doorvoelen, er bij stil te staan en het ruimte geven, zodat heling van binnenuit kan plaatsvinden over afwijzing of verlies.
 
Want jezelf groot maken en de ruimte opvullen is een afweermechanisme, ergens in het leven van de cliënt uit pure noodzaak ontstaan, om de pijn niet te hoeven voelen, van afwijzing of verlies. Wanneer je de ruimte opvult kunnen anderen er niet meer bij en dan kunnen ze je ook niet afwijzen en kun je ze ook niet verliezen, want je gaat de verbinding sowieso niet aan.
 
En ik zei de coach eens naar haar eigen afweer te kijken, want deze cliënt hield haar de spiegel voor. De coach deed namelijk precies hetzelfde als haar cliënt wanneer zij in een ruimte kwam.  Zij was zich niet bewust van haar eigen afweer en kon daardoor de afweer van de cliënt niet herkennen (blinde vlek). Zij had deze cliënt een advies gegeven zichzelf af en toe wat kleiner te maken (waarschijnlijk was dat de eigen strategie van de coach), in plaats van succesvolle en effectieve coaching toe te passen. Zij had een pleister geplakt (ook een strategie van de coach zelf) in plaats van de angel eruit te halen. Om zo'n hulpvraag te kunnen begeleiden moet echter wel eerst de angel bij de coach zelf eruit.
 
Professional word je dus niet zomaar, daar komt meer bij kijken dat gesprekstechnieken leren en interventies inzetten. En daarom biedt het Instituut voor Empathie opleidingen op HBO niveau voor iedereen die geen pleisters wil plakken maar eerst Z-ACHT wil aangaan, waardoor je succesvolle, effectieve begeleiding  kunt bieden. Je wilt immers het beste in jezelf naar boven halen en een ander in staat stellen dat ook te doen.
 
Kijk op www.instituutvoorempathie.nl voor meer informatie.
 
 

Blog

De eerste 1000 dagen

door Conny Lubbersen • 11 oktober 2019
Over hechting en intergenerationeel trauma

Authenticiteit

door Conny Lubbersen • 23 september 2018
Authenticiteit, Congruent en Transparant

MINDSIGHT

door Conny Lubbersen • 9 september 2018
De helende kracht van Mindsight

Spiegel, spiegel, wat geloof ik over mezelf?

door Conny Lubbersen • 1 september 2018

Je overtuigingen staan voor wat je gelooft over jezelf en je medemens, over je omgeving en de wereld in het algemeen. Je ouders, opvoeders, vrienden en belangrijke personen hebben invloed (gehad) op het vormen van je overtuigingen.

Overtuigingen ontstaan door:

  1. Je omgeving: je neemt vaak over van wat je in je directe omgeving te zien krijgt en dus de norm is.
  2. Gebeurtenissen.
  3. Kennis (en inzicht) die tot een diepe overtuiging kunnen leiden.
  4. Eerdere resultaten: heb je een keer iets succesvol gedaan, dan groeit de overtuiging dat je dat een volgende keer ook kunt, andersom als iets niet is gelukt, groeit de overtuiging: dat gaat mij toch niet lukken.

Hoe vaker een ervaring of gebeurtenis zich herhaalt, hoe zekerder je gaat worden van de overtuiging. De herhaling van de ervaring kan overigens ook in je fantasie voorkomen, waarbij je jezelf voorstelt dat in de toekomst dezelfde ervaring met dezelfde conclusie plaats zal vinden. Hoe meer je er in gaat geloven, hoe meer je je daar ook naar gaat gedragen en hoe meer je dat vanuit je omgeving ook bevestigd krijgt. Dan houdt jouw omgeving jou de spiegel voor.

Je kent vast wel het Pavlov-effect: je hebt een ervaring gehad in een bepaalde situatie en als je weer in eenzelfde soort situatie komt, gedraag je je hetzelfde als toen. Als je van huis uit de boodschap hebt meegekregen dat je een vak moet leren waar je goed geld mee verdient, is het lastig om jezelf toe te staan vaker je hart te volgen.

Er bestaan belemmerende overtuigingen en krachtgevende overtuigingen.  Belemmerende overtuigingen  beperken je in je vrijheid, veroorzaken onrust, laten je geloven dat jij verantwoordelijk bent voor het gedrag van de ander, zetten je aan tot topprestaties of behoeden je voor falen. Ze stellen een voorwaarde aan jou als mens, manipuleren……… want anders  ben je niet oké.

Om een overtuiging in stand te houden, wil deze steeds bevestigd worden. Iemand die gelooft dat andere mensen niet te vertrouwen zijn, zal wantrouwend staan tegenover anderen en hun motieven. Daardoor zijn anderen op hun hoede, waardoor de overtuiging bevestigd wordt. Op deze manier beïnvloedt de overtuiging ons gedrag en bevestigt de reactie die we op ons gedrag krijgen de waarheid van onze overtuiging.

Hoe werken belemmerende overtuigingen door in ons gedrag? Belemmerende overtuigingen werken als selffulfilling prophecies. Juist omdat we zo ons best doen om ze niet ‘waar’ te laten worden, geven we er een bepaalde macht aan. Het draait dan tóch om die belemmerende overtuiging. En dan gebeurt juist datgene wat we nu niet willen.

Bewust, echter meestal onbewust, hebben wij de volgende overtuigingen die steeds bevestigd willen worden (en met name wanneer je wat meer gespannen bent):

  • wees sterk (ik moet sterk zijn) (ik mag niet zwak zijn)
  • maak voort (ik moet op tijd zijn) (ik mag niet te laat komen)
  • wees perfect (het moet perfect zijn) (ik mag geen fouten maken)
  • doe je best (ik moet mijn best doen) (ik mag niet niets doen)
  • doe anderen genoegen (ik moet de ander helpen) (ik ben niet belangrijk)
  • wees de beste (ik moet winnen) (ik mag niet verliezen)

Krachtgevende overtuigingen  daarentegen stellen dat  jij oké bent. Ze geven je kracht en energie en zetten jou in beweging vanuit een inspirerende, coachende houding. Een liefdevolle houding ten aanzien van jezelf. Deze gedachten over jezelf, gebaseerd op  mogelijkheden (in plaats van beperkingen), waardoor je  oké bent.

Welke belemmerende overtuiging kun jij ombuigen naar een krachtgevende overtuiging? Vervang het woordje “moet” eens door “mag”. Bijvoorbeeld: ik moet op tijd zijn door ik mag te laat komen of ik moet perfect zijn door ik mag fouten maken en ervaar eens wat dat met je Innerlijke Criticus en daarmee met je Innerlijke-Rust doet!

Het Instituut voor Empathie biedt professionele workshops en opleidingen. In de workshop De Innerlijke Criticus leer je vanuit verschillende invalshoeken jouw Innerlijke Criticus kennen. Vanuit o.a. een NLP interventie, vanuit Psychodrama en vanuit Voice Dialogue. Kijk op www.instituutvoorempathie.nl  voor meer informatie.

"Dat wat geheeld mag worden is de disbalans tussen lichaam en geest"

door Conny Lubbersen • 26 augustus 2018
https://www.instituutvoorempathie.nl

Representatiesysteem

door Conny Lubbersen • 20 augustus 2018
Luister maar eens goed naar iemand die in het bos loopt. Iemand die visueel is zal praten over: als ik in het bos loop, dan  zie  ik de mooie kleuren van de blaadjes en dan zie ik hoe groen alles is. Iemand die auditief is zal zeggen in datzelfde bos: als ik in het bos loop dan  hoor  ik de vogeltjes zingen en de blaadjes ritselen .......

En iemand die kinesthetisch is zal in het bos lopen en vooral eerst alle energieën op zich in laten werken en zo maar ineens zeggen: als ik in het bos loop  voel  ik mij toch zo fijn en voelt mijn lijf zo ontspannen....

Iemand die auditief-digitaal is loopt in het bos en denkt na over van alles en vraagt zich af waarom de bomen bruin en de bladeren groen zijn en of het allemaal wel klopt. Want voor een auditief-digitaal persoon moet het wel altijd logisch zijn en kloppen (we noemen dit ook wel de interne dialoog ).

Het respresentatiesysteem (of modaliteit) geeft dus weer hoe iemand zijn wereld ervaart en verbaal vertaalt (representeert). Er zijn ook nog submodaliteiten en bijbehorende oogbewegingen. Daar gaan we verder op in tijdens de opleiding tot Kern Professional en Holistisch Professional.

Wanneer een kindje wordt geboren ervaart het enorm veel prikkels. Het kindje heeft nog geen voorkeur voor een bepaald representatiesysteem. Het voelt, het ziet, het ruikt, het proeft, het ervaart, het hoort. Het is één grote kluwen informatie die het kindje tot zich neemt. Langzamerhand gaat het echter een voorkeur ontwikkelen (zo rond het 10e levensjaar is er een echte voorkeur) en daarbij kiest het die modaliteit waarbij het zich het meest veilig voelt.

Wanneer je als Professional goed leert luisteren en weet te herkennen van waaruit je cliënt zijn wereld beleeft en dus welke modaliteit zijn voorkeur heeft en vragen stelt vanuit dezelfde modaliteit, dan zal deze zich veilig voelen en maak je rapport (verbinding). Dat vraagt oefening, maar als je het eenmaal kunt, echt luisteren, dan wordt rapport maken voor jou een tweede natuur. En als Professional heb je natuurlijk zelf ook je eigen voorkeur voor een modaliteit. De kunst is om je bewust te zijn van je eigen voorkeur en dan al je zintuigen open te zetten tijdens een gesprek en te luisteren, te voelen, te zien, te ervaren......

Als Professional is het van belang om te weten vanwaaruit de cliënt zijn wereld beleeft om zich veilig te voelen en goed rapport te kunnen maken en ik vind het dan weer zeer interessant om te onderzoeken waar de cliënt NIET  over praat en dus weglaat, omdat dat veel te onveilig  voelt (excuus voor het woord ....... ik ben kinesthetisch).


Meer posts